Απ' τη Δοϊράνη στην Καβάλα

Απ' τη Δοϊράνη στην Καβάλα.

Χαράματα Δευτέρας 04 Αυγούστου 2008.
Καθισμένος στο μπαλκόνι συγγενικού σπιτιού στη Θεσσαλονίκη, όπου φιλοξενούμαι, απολαμβάνω τον πρώτο καφέ της ημέρας.
Οι χάρτες ανοιχτοί πάνω στο τραπέζι. Τελευταίες ματιές πάνω στη διαδρομή που έχει επιλεγεί χονδρικά τις προηγούμενες μέρες.

Η ανατολή του ήλιου με βρίσκει πάνω στη μηχανή με τον κινητήρα να δουλεύει κάτω απ' τη μέση του στροφόμετρου. Περιφερειακός Θεσ/νίκης, Τιτάν, Δερβένι, διασταύρωση Κιλκίς... αλλά... γιά πάμε μαζί να δούμε πού σταμάτησα και τί είδα σ' αυτή τη βόλτα...

Πρώτη στάση στη Δοϊράνη.

Greg61

Η Πραγματική Ιστορία της Νεώτερης Ελλάδας

Γρηγόρης Νάκος

Ηλεκτρονική Βιβλιοθήκη

Στο βάθος η λίμνη.

Ο χώρος θυμίζει μάλλον μικρό συνοικισμό, παρά έδρα Δήμου.

Μνημείο πεσόντων στα υψώματα της Δοϊράνης. Ο δρόμος που οδηγεί πάνω, είναι χωματάκι δύσκολο οπότε... άστο, κι απο δώ καλά είμαστε!

Συνοριακός Σταθμός.

Τουλούμπα παλιάς σχεδίασης. Τη θυμάται κανείς;

Η ώρα του καφέ... Ανασκόπηση των φωτογραφιών στην παχιά σκιά του πλάτανου.

Φεύγοντας απ' τη Δοϊράνη, προτίμησα τον παραλίμνιο δρόμο προς τα χωριά Μουριές και Σταθμό, έχοντας τη λίμνη στο αριστερό. Εξαιρετική διαδρομή, μέσα στο πράσινο. με πάρα πολλές συστάδες δένδρων εκατέρωθεν του δρόμου και μ' ελάχιστη ως μηδενική κίνηση. Περισσότερες ήταν οι βολές νερού πάνω στο δρόμο απο τα κανονάκια ποτίσματος των χωραφιών, με τις οποίες συναντήθηκα, παρά τα πάσης φύσης αυτοκινούμενα.

Επόμενος στόχος το πλατανόδασος πάνω απ' τα Άνω Πορρόϊα.

Τόπος πολλών δικών μου αναμνήσεων το πλατανόδασος, που φθάνουν βαθιά πίσω στην παιδική μου ηλικία όταν, μαθητούδια του Δημοτικού ακόμα, μας πήγαινε το σχολειό "μακρυνή" ημερήσια εκδρομή "με τα πούλμαν" απ' το Λαγκαδά μέχρι εκεί πάνω...

Μπορείτε να ξεναγηθείτε στα μονοπάτια με άλογα, που νοικιάζονται γι' αυτό το σκοπό.

Πίσω πάλι στον κεντρικό δρόμο, με πορεία προς Σέρρες.
Εδώ, έξω απ' τα Λουτρά Σιδηροκάστρου, πάνω στη διασταύρωση με τον δρόμο πρός Βουλγαρία, ο ποταμός Στρυμώνας πρίν ακόμη φθάσει στην Κερκίνη.

Μνημείο πεσόντων έξω απ' τα Λουτρά Σιδηροκάστρου.

Στο ίδιο σημείο, εκτός χρήσης ακόμη, ανισόπεδος κόμβος με το νέο οδικό άξονα Θεσ/νίκης- Βουλγαρίας που κατασκευάζεται.

Επόμενος σταθμός οι Σέρρες. Το αγαπημένο μου σημείο είναι η Ακρόπολη, ψηλά πάνω απ' την πόλη.
Άποψη των Σερρών απο ψηλά:

Μέρος κτίσματος της Ακρόπολης.

Πάνω στο χώρο υπάρχει κατάστημα που λειτουργεί τόσο σάν εστιατόριο, όσο και σάν καφετέρια.

Τσιπουροκατάσταση... παρέα με τον εκκωφαντικό ήχο των τζιτζικιών.

Μετά τη σύντομη ξεκούραση, ακολουθεί πραγματική απόλαυση: Η διαδρομή απο Σέρρες πρός Άνω και Κάτω Βροντού κι εν συνεχεία προς Κάτω Νευροκόπι. Ο δρόμος στο μεγαλύτερο τμήμα του βρίσκεται ανάμεσα σε δάσος. Ανεβαίνοντας οφιοειδώς πάνω στο βουνό, νοιώθω την ανάγκη να κουμπώσω καλά το τζάκετ. Το υψόμετρο μεγαλώνει, η δροσιά αρκετή κι απλά... μπάζει!
Το φχαριστιέμαι. Τέτοια δροσιά ένοιωθα μόνο πάνω στην Πάρνηθα τα τελευταία χρόνια, όταν ήθελα νά' μαι κοντά στο σπίτι μου. Ώχουουουουου! Τι πάω και θυμάμαι τώρα... Πίσω στο θέμα μας!

Φωτογραφίες της διαδρομής δέν υπάρχουν. Προτίμησα να οδηγήσω στο δρόμο αυτό, παρά να σταματώ για φωτογράφηση κάθε τρείς και λίγο. Καί τα δυό, δέν γίνονται...

Μπαίνοντας στην Άνω Βροντού...

... και βγαίνοντας.

Είπα να κάνω καφέ με τα χεράκια μου, και να τον φχαριστηθώ μέσα στο δάσος, μακρυά απο ανθρώπινες παρουσίες...

Ανεφοδιασμός στο Περιθώρι...

... και συνεχίζω για Κάτω Νευροκόπι.

Απ' το Κάτω Νευροκόπι, κι αφού διήλθα τη Δράμα, σταμάτησα για λίγο στον αρχαιολογικό χώρο των Φιλίππων.

Μακρυνότερος προορισμός για σήμερα η Καβάλα.

Η δυτική είσοδος της Καβάλας, όπως (περίπου) τη θυμάμαι...

Απ' εδώ κάποτε πέρναγε ο κύριος όγκος των οχημάτων που πήγαιναν προς την Τουρκία...

Τέλος χρόνου... Η αντίστροφη μέτρηση για την επιστροφή άρχισε.
Αποφάσισα να επιστρέψω απο τον παλιό δρόμο, απ' αυτόν που πέρναγα κάποτε διαμέσου της Ελευθερούπολης, που περνούσε μέσα ή δίπλα απ' τα χωριά. Λόγω της Εγνατίας, η κίνηση πού υπάρχει πλέον στο δρόμο αυτό, έχει να κάνει πιότερο με τους ντόπιους κατοίκους, παρά με απλώς διερχομένους απ' την περιοχή. Οι τελευταίοι προτιμούν τον εύκολο και γρήγορο δρόμο.

Ένα μικρό καφενεδάκι, χωμένο στο πράσινο τόσο καλά που δέν φαίνεται καθόλου, λίγο πρίν τον Πλατανότοπο.
Εδώ σταμάτησα σήμερα για τον τελευταίο ταξιδιωτικό καφέ.

Η προτελευταία στάση έγινε στην παλιά γέφυρα του Στρυμώνα, δίπλα στον Λέοντα της Αμφιπόλεως.
Παλιά Γέφυρα Στρυμώνα:

... κι ο επιβλητικός Λέων της Αμφιπόλεως...

Φεύγοντας απ' τη γέφυρα του Στρυμώνα κι ακολουθώντας την παλιά εθνική στα νότια των λιμνών Βόλβης και Κορώνειας, έφθασα μέχρι τον Άγιο Βασίλειο. Απ' εκεί, στρίβοντας αριστερά, βρέθηκα πάνω στην κορυφογραμμή του Χορτιάτη:

Και μιά τελευταία. Απο δώ πάνω, σε λιγότερο απο 10 λεπτά απόσταση, θα βρίσκομαι στο σπίτι που με φιλοξενεί.

ΤΕΛΟΣ... ΕΠΙ ΤΕΛΟΥΣ!!!

Είδα κι άλλα, πολλά. Δέν τα φωτογράφησα όμως.
Υπάρχουν κι άλλα, επίσης πολλά που δέν είδα. Κάποια απ' αυτά, θα τα δώ στα επόμενα ταξίδια μου. Οι ομορφιές της Μακεδονίας μας είναι τόσες πολλές ώστε, μπορείς να κινείσαι πολλές φορές πάνω στην ίδια εκδρομική διαδρομή ή στην ίδια περιοχή και, κάθε φορά, να βλέπεις διαφορετικά πράγματα...